منظور از ساز کوبه ای چیست؟
به طور کلی ساز کوبه ای به سازهایی گفته می‌شود که با استفاده از ضربه، سایش، حرکت دست و… به صدا درمی‌آیند. خیلی انتظار ساخت ملودی از این سازها نمی‌رود و بیشتر برای ریتم مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از انواع سازهای ضربی به کوک نیاز دارند و برخی از آن‌ها هم از دردسرهای کوک رها هستند. گفته می‌شود که این نوع سازها از قدیمی‌ترین انواع ساز در طول تاریخ بشریت است. عمری معادل چند هزار سال. حتی از طرف دیگر زندگی ما انسان‌ها علاوه بر اکسیژن و آب وابسته به ریتم است. این تولید ریتم در فطرت همان بشر اولیه نیز وجود داشته و تا الآن ادامه دارد.
کوک انواع سازهای کوبه ای
این نکته را دیگر همه ما می‌دانیم که هر نوع سازی برای اینکه صدای باکیفیت و منحصر به فردی تولید کند، نیازمند کوک است، در غیر این صورت نوایی که از آن به گوش می‌رسد به‌جای گوش‌نواز بودن، گوش‌خراش خواهد بود. شرایط سازهای کوبه ای نسبت به سایر سازها کمی متفاوت است. آلات موسیقی کوبه ای ازنظر کوک شدن به دو دسته کوک معین و کوک نامعین تقسیم می‌شوند. سازهای با کوک معین همانند هنگ درام، زیلوفون، ماریمبا و… و سازهای کوک نامعین همچون طبل، دایره زنگی، دف و…
در معرفی سازهای کوبه ای باید ذکر کنیم که این ساز دارای تنوع بسیار زیادی است. در هر فرهنگ و ملیتی که وارد شوید، شاهد نوعی از این ساز خواهید بود که متعلق به همان مردمان است. در ایران نیز انواع ساز ضربی موجود است که از قدیم در مراسم مختلف به بهانه‌های متفاوت نواخته می‌شد. در ابتدا انواع سازهای ضربه ای ایرانی را به شما معرفی می‌کنیم سپس به سراغ سازهای کوبه ای غیر ایرانی و خارجی می‌رویم.
تمپو
اگر بخواهیم به ساز کوبه ای جنوب ایران اشاره کنیم، بی شک تمپو گزینه مناسبی خواهد بود. همچنین این ساز در موسیقی ترکی و عربی جایگاه ویژه‌ای دارد. تمپو یک پوست صدای یک طرفه بوده که شباهت زیادی به تنبک داشته و از جنس سفال یا فلز است. قیمت این ساز برای افراد مبتدی چندان گران نیست و به راحتی می‌توانند سازی متناسب با سطح خود را خریداری کنند.
دهل
دهل یکی دیگر از سازهای کوبه ای ایران است که از دو طرف دارای پوسته می‌باشد و توسط یک طناب به گردن نوازنده آویزان می‌شود. دهل را با کمک دو چوب (یکی ضخیم‌تر به نام چنگال و دیگری باریک‌تر به نام دیرک) می‌نوازند. هرچند که در نواحی جنوبی ایران شاهد آن هستیم که این ساز توسط دودست نواخته می‌شود.
تمبک
این ساز را با تلفظ‌های مختلفی چون تمبک، تنبک، دمبک، ضرب و… می‌شناسیم. این ساز کوبه ای ایرانی جزو سازهای جامی شکل است که برای نواختن بر روی ران پا قرارگرفته و با ضربه زدن به پوستی که بر روی دهانه‌گشادتر آن قرارگرفته است صدا تولید می‌شود. تمبک علاوه بر ساز مکمل به‌عنوان یک ساز مستقل نیز به‌کاربرده می‌شود. سازهای کوبه ای هم‌شکل تمبک نیز در بین همسایگان ایران ازجمله کشورهای عربی، ترکیه و افغانستان نیز موجود می‌باشد.
برای آشنایی بیشتر به موسیقی و دسترسی به مقاله های ما در حیطه گوش دادن به موسیقی خوب به ما بپیوندید و با دانلود گلچین بهترین آهنگ های ترکی و ایرانی بهترین لحظات را برای خود بسازید